• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های مجله
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژگان
  • ارسال مقاله
  • اطلاعات مجله
    • درباره مجله
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • اعضای مشورتی هیات تحریریه
    • همکاران دفتر مجله
    • پایگاه‌های نمایه کننده
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • استخراج به
    RIS
پژوهشنامه علوم سیاسی
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین مجله
دوره دوره 13 (1397)
دوره دوره 12 (1396)
دوره دوره 11 (1395)
دوره دوره 10 (1394)
دوره دوره 9 (1393)
دوره دوره 8 (1392)
دوره دوره هفتم (1391)
دوره دوره ششم (1390)
دوره دوره پنجم (1389)
دوره دوره چهارم (1388)
دوره دوره سوم (1387)
دوره دوره دوم (1386)
دوره دوره اول (1385)

بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفه‌های آموزش سیاسی دانشجویان مورد: دانشگاه شهید باهنر کرمان

مقاله 3، دوره 11، شماره 1، زمستان 1394، صفحه 67-94  XML اصل مقاله (394 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1حسین معین آبادی ؛ 2اصغر سلطانی
1عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
2عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفه‌های آموزش سیاسی در دانشجویان است. این مؤلفه‌ها شامل چهار حوزه دانش سیاسی، نگرش سیاسی، مهارت سیاسی و رفتار سیاسی هستند. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره‌های کارشناسی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنر کرمان بودند  که از این بین نمونه‌ای 321 نفری برای گردآوریی داده‌ها انتخاب گردید. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق‌ساخته سنجش مؤلفه‌های آموزش سیاسی دانشجویان بود که پایایی آن برابر 98/0 آلفای کرونباخ برآورد گردید. نتایج نشان دادند که دانشجویان بیشترین تأثیر برنامه‌های دانشگاه را بر افزایش اندیشه‌های آزادی‌خواهی، عدالت‌جویی و برابری طلبی در کنار بهبود آگاهی‌ها و اطلاعات سیاسی، بهبود نگرش خود نسبت به رابطه دولت و ملت، افزایش تمایل‌شان به اطاعت از قوانین کشور، افزایش قابلیت تصمیم‌گیری سیاسی (قانون‌گذاری و وضع سیاست) و تقویت قدرت تفکر در مورد مسائل و سیاست‌های عمومی کشور، افزایش تعهد ملی و احترام به اراده عمومی می‌دانند. همچنین از نظر دانشجویان کم‌ترین تأثیر برنامه‌های دانشگاه نیز بر بهبود و گسترش سواد انتقادی دانشجویان نسبت به مسایل سیاسی کشور، میل و انگیزه‌ برای مشارکت سیاسی بیشتر و حس رقابت‌جویی سیاسی، افزایش قابلیت‌ یادگیری‌ سیاسی و بهبود رفتار سیاسی نهادها و گروه‌های عضو بوده است.
کلیدواژگان
آموزش سیاسی؛ دانش سیاسی؛ نگرش سیاسی؛ مهارت سیاسی؛ رفتار سیاسی؛ دانشجویان؛ دانشگاه
مراجع

آپتر ، دیوید ای. (1380). اعتراض سیاسی و تغییر اجتماعی، ترجمه محمدرضا سعیدآبادی. تهران: پژهشکده مطالعات راهبردی.

امام جمعه‌زاده، سید جواد؛ رهبرقاضی، محمودرضا؛ عیسی‌نژاد، امید؛ مرندی، زهره (1391). بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره 4، 34-7.

امینی، محمد؛ صدیق ارفعی، فریبرز؛ قدمی، ملوک (1388). بررسی اثربخشی برنامه‌درسی تربیت سیاسی مقطع متوسطه از دیدگاه دبیران و دانش‌آموزان: مطالعه موردی شهر کاشان. دانشور رفتار، سال شانزدهم، شماره 36، 54-41.

بشیریه، حسین (1380). آموزش دانش سیاسی (مبانی علم سیاست نظری). تهران: نشر نگاه معاصر.

جهانگیری، جهانگیر؛ ابوترابی زارچی، فاطمه (1391). بررسی تأثیر میزان استفاده از رسانه‌های جمعی بر مؤلفه‌های فرهنگ سیاسی دانشجویان. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره چهارم، صص 122-89..

سید امامی، کاووس؛ منتظری مقدم؛ رضا (1391). نقش فرهنگ اعتماد و عملکرد نهادهای سیاسی در ایجاد اعتماد سیاسی: بررسی پیمایشی دانشجویان دانشگاه‌های تهران. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره 4، 214-189.  

مزروقی، رحمت‌ اله (1384). تربیت مدنی از دیدگاه اسلام: رویکردی به پرورش سیاسی. فصلنامه تربیت اسلامی. سال اول، شماره 1، 107-93.

مصلی‌نژاد، عباس (1386). فرهنگ سیاسی در ایران. تهران: فرهنگ صبا.

Berinsky, A.J. & Lenz, G.S. (2011). Education and political participation: Exploring the causal link. Political Behavior, 33, 357-373. DOI 10.1007/s11109-010-9134-9

Campbell, D.E. (2008). Voice in the classroom: How an open classroom climate fosters political engagement among adolescents. Political Behavior, 30, 437-454. DOI 10.1007/s11109-008-9063-z

Cassel, C.A. & Lo, C.C. (1997). Theories of political literacy. Political Behavior, 19(4), 317-335.

Colby, A. (2008). The place of political learning in college, AAC&U, Spring/Summer.

Crick, B: & Lister, I. (1974). Political literacy: The centrality of the concept, In B. Crick and I. Lister (Eds.) Political Education and Political Literacy. London: Longman.

Dow, J.K. (2009). Gender differences in political knowledge: distinguishing characteristics-based and returns-based differences. Political Behavior, 31, 117-136. DOI 10.1007/s11109-008-9059-8

Gruszczynski, M.W., Balzer, A., Jacobs, C.M., Smith, K.B., & Hibbing, J.R. (2013).  The physiology of political participation. Political Behavior, 35, 135-152. DOI 10.1007/s11109-012-9197-x

Gutmann, A. (1989). Democratic education. New Jersey: Princeton University.

Harriger, K. McMillan, J. (2002). Citizenship deferred: political attitudes, experiences, entering expectations students at a liberal arts college. Prepared for delivery August 30, 2002 at the annual conference of the American Political Science Association. Presented at the annual meeting of the American Political Science Association.

Hawking, J.E. (1991). Political education in the Harold Washington Movement. Unpublished Dissertation, Northern Illinois University.

Hillygus, D. S. (2005). The Missing Link: Exploring the relationship between higher education and political engagement. Political Behavior, 27 (1), 25-47. DOI 10.1007/s11109-005-3075-8

Hooghe, M.H. & Dassonneville, R. (2011). The effects of civic education on political knowledge. A two year panel survey among Belgian adolescents. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 23, 321-339. DOI 10.1007/s11092-011-9131-5

Lee, S. (1997). Political education and civil education – The British perspective and the Hong Kong perspective.  International Journal of Educational Development, 7(4), 243-250.

Li, J. (2009).  Fostering citizenship in China’s move from elite to mass higher education: An analysis of students’ political socialization and civic participation. International Journal of Educational Development, 29, 382–398.

Lomas, B.P. (1999). Education for citizenship: Comparative lessons for Northern Ireland. Unpublished Dissertation, Queen’s University of Belfast (United Kingdom).

Mondak, J.J. (1999). Reconsidering the measurement of political knowledge, Political Analysis, 8(1), 57-82.

Persson, M. (2013). Testing the relationship between education and political participation using the 1970 British Cohort Study. Political Behavior, DOI 10.1007/s11109-013-9254-0

Predescu, M. & Darjan, I. (2008). Embedding Key-Competences in Adult Trainers Teaching Practices – appropriate path to further specialization / professionalization, ASEM LLL HUB Conference, Bergish Gladbach: Germany.

Predescu, M. & Darjan, I. (2010). Promoting political participation through adult education. Procedia Social and Behavioral Sciences 2, 3241–3245

Rindermann, H.  Flores-Mendoza, C.  & Woodley, M.A. (2012). Political orientations, intelligence and education. Intelligence, 40, 217–225

Rindermann, H. (2008). Relevance of education and intelligence for the political development of nations: Democracy, rule of law and political liberty. Intelligence, 36, 306–322.

Soule, S. R. (2003). The crucible of democracy: civic education in Bosnia and Herzegovina. Unpublished Dissertation, University of California, Santa Barbara.

Vanhanen, T. (2007). Limits of democratization. Klaukkala: Paper prepared for presentation at the APSA Annual Meeting, APLS panel on Bio-policy in Chicago, August 30 – September.

Wolak, J. & McDevitt, M. (2011). The Roots of the Gender Gap in Political Knowledge in Adolescence. Political Behavior, 33, 505-533. DOI 10.1007/s11109-010-9142-9

 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,088
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 638
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

© 2019 All Rights Reserved. Powered by SINAWEB.